Montazuma, Quepos, Uvita, Bahia Drake

Costa Rica is veel verder ontwikkeld dan alle andere landen in Midden Amerika. De levensstandaard is te vergelijken met de Westerse maatschappij. Dit betekend dat bijna alles hier ook net zo duur is als in Nederland en dat was voor ons wel even slikken maar we hebben ons razend snel aangepast door zelf te koken, alleen uit de supermarkt te eten en we hebben een tent gekocht om te camperen. Ik denk dat dit land veel verder ontwikkeld is dan andere landen omdat dit land al veel langer politiek stabiel is ook heeft dit land altijd al goede betrekkingen en handel gehad met de Verenigde Staten. Daarnaast is de toerisme in de afgelopen 20 jaar ernorm gestegen en dit is nu 62% van het nationaal product. Elke toerist kan hier terecht. Als rijke amerikaan huur je hier een luxe vakantie villa met zwembad en als backpacker, zoals wij, huur je hier een hok met bed en gedeelde wc met kakkerlakken. Maar waar je ook slaapt je kunt overal genieten van de geweldige natuur. Één derde van Costa Rica is beschermd natuurgebied en prive natuurterrein en dat werpt zijn vruchtenaf. In Costa Rica heb je overal natuurparken die over het algemeen heel toegankelijk zijn. Waar je zonder gids over de goed gemarkeerde paden kan lopen. En zelfs buiten de parken zie je al zoveel moois. Zo zien we naast ons ranzige stink hotel in Montazuma wel weer de aapjes door de bomen slingeren. Het is net een grote dierentuin. We hebben in 2 weken nog nooit zoveel wild life gezien als in Costa Rica.
Het toerisme heeft natuurlijk ook wel weer zijn keerzijde zoals bijvoorbeeld in het park Manuel Antonio waar de wasbeertjes tussen de spullen van de mensen snuffelen. Zo kwamen bij ons de capucijnaapjes heel dichtbij dus wij: ´Ah, wat schattig, die is ook niet bang, koelie koelie´. Zit dat beest ineens in mijn tas, als ik hem weg wil jagen laat hij zijn tanden zien en jat zo ons brood uit onze tas. De brutale aap! Wel aardig dat, onze lunch, wel verdeeld werd onder zijn harem. In dat park was het ook niet meer echt spannend om dieren te spotten als er als er al 20 anderen naar dezelfde luiaard staan te kijken. Het is veel vetter als we rustig een boekje zitten te lezen in de boomhut van ons hostel , we gekrijs horen en er 2 grote toekans zich uit zitten te sloven in de boom naast ons. Of dat je ´s ochtends om half 6 helemaal alleen in een prive natuurterrein loopt en bij ieder geritsel hoopt dat je iets moois te zien. Of als je niets vermoedend in de zee ligt te dobberen en er op 20 meter afstand 5 dolfijnen in het water springen.

Costa Rica heeft langs de hele pacifische kust overal stranden. Maar ik zal jullie maar niet meer vermoeien met die verhalen over zon, zee en strand. Dus zal ik ook maar niet vertellen over die idillisch witte stranden met rotsen waar de hoge golven ruig tegen aanslaan. Met langs het strand tropisch bos met palmbomen waar je, als je zin hebt in een tussendoortje, heel nonchalant een cocosnoot onder vandaan pakt om hem vervolgens met veel geweld te slopen en lekker op te eten. Op het schiereiland Penisula de Osa zie je langs het strand rode ara´s in stelletjes in de boom zitten. Behalve 1 dan, Anna heet ze hoorde we later, die is opgevoed door mensen en heeft geen vriendje. Ik denk dat ze daarom jaloers werd toen ze mij en Melvin over het strand zag lopen en het nodig vond om een duikvluc ht richting mijn hoofd te maken. Het was dat ik buktje anders had die sexueel gefrustreerde papagaai mij zeker te pakken gehad en ik kan je vertellen dat ze niet meer zo schattig zijn als je een beest van 90 cm op je af ziet komen.

Nog even over de natuurparken. Het mooiste park waar we geweest zijn is toch wel Corcovado. In dit park zijn de dieren absoluut niet schuw omdat ze daar als heel lang met respect behandeld worden. Als we daar met de boot aankomen zien we al gelijk een grote Tapir die op 3 meter stoïcijns aan ons voorbij loopt. Ook zien we een krokodil van 2 meter lang, een luiaard, een wilde kalkoen, toekans en roofvogels, spidermonkeys en capucijnaapjes. En we zien onze eerste squirrel monkey. Ik roep enthousiast uit: ´Dat is het aapje van Pippi Langkous!´ waarop de gids me heel moeilijk aankijkt. Ik probeer nog: Pippi Langstocking, dat meisje met die rode vlechten die haar paard op kan tillen. De gids kijkt nu nog moeilijker dus ik houd maar snel mijn mond voordat hij denkt dat ik gek ben.
Op de boot terug van Corcovado worden we nog getrakkeerd op een groep False Killer Whales, dit zijn een soort grote dolfijnen van 3 meter lang. Ongelofelijk hoeveel wilde dieren je kunt zien in 5 uurtjes.

Costa Rica is echt een campeerland. De locals doen dit dan ook massaal. Het is dus ook heel gemakkelijk om overal te camperen. Doordat we een tent hebben gekocht hebben we op de mooiste plekjes gestaan. Bijvoorbeeld op het strand waar we in slaap valen met het geluid van de golven en ´s ochtends gewekt worden door de rode ara´s. En gecampeerd bij een eco lodge in een autentiek Costa Ricaans dorpje waar we de enige gasten zijn. Het was heel moeilijk te bereiken. In het regenseizoen zitten ze zelf opgesloten doordat de rivieren zo hoog zijn dat je er niet door heen kan. Wij moesten dan ook naar onze volgende plek gebracht worden in een quad omdat op een andere manier sommige wegen daar niet begaanbaar zijn.

Costa Rica is echt HET land bij uitstek voor mensen die van tropisch strand, dieren en natuur houden. In één woord WOUW!
Wordt vervolgd.........