Deze stad kun je echt niet begrijpen. Er gebeurd zoveel, het is echt een chaos en het zo anders als wij gewent zijn. Overal lopen mensen, overal overvolle kleding winkels, groente kraampjes langs de weg die de hele stoep in beslag nemen, winkels met cowboylaarzen en winkels met waar ze magnums en shotguns verkopen. De banken en de benzine stations worden bewaakt door bewakers met enorme geweren. Overal toeterende taxi´s, bussen om te waarschuwen dat ze je omver rijden als je niet aan de kant gaat, want ze stoppen echt niet voor je. Het hotelletje waar we zitten komen stelletjes voor een paar uur een kamer huren. Iedereen weet waarschijnlijk wat voor soort hotel het is behalve wij, erg grappig.
Een paar keer hebben we in een parkje gezeten en mensen gekeken. Over het algemeen zien de mensen er goed verzorgt uit hier in de stad. Vooral de mannen, super glad. Blouse aan, haar glad achterover en natuurlijk netjes geschoren. Het is echt een machocultuur waar je als vrouw geen aandacht te kort komt. In het park zijn ook kinderen met vieze kleren en zonder schoenen waar je toch echt wel een steek van in je buik krijgt.
Een paar keer eten we in een rokerig restaurant met felgroene muren en bamboo houten meubels, waar groepjes vrienden gezellig zitten te kletsen met grote liter flessen bier op tafel. We zien daar 2 stoere mannen met cowboy laarzen aan met al 5 lege liter flessen bier op tafel. Aan hun tafel staat een man met een gitaar wat liedjes te spelen. Een paar tafels verder op wenkt een andere stoere cowboy de muzikant heel dwingend dat hij nu bij hun tafel moet komen spelen. Welkom to the wild, wild west!

In stad boeken we een vierdaagse tour bij het enige tourbureau van Matagalpa, wat toevallig van een Nederlander is. De eerste dag lopen we langs grote koffieplantages waar we mensen en ook kinderen aan het werk zien. Het is op de meeste plantages verboden om kinderen te laten werken maar in de praktijk helpen ze toch vaak mee omdat ze niet alleen kunnen blijven als hun ouders aan het werk zijn en de scholen vakantie hebben. De plukkers krijgen ook per kilo betaald dus hoe meer handen hoe meer geld en des te betere kerst ze kunnen hebben. De boerderij waar wij slapen verbouwd zelf koffie en koopt de koffie van de rest van de communitie in om dit dan gezamenlijk, fairtrade, door te verkopen. Fairtrade houd in dat ze dan altijd dezelfde prijs krijgen voor hun koffie. Op de boerderij verbouwen zo ook allemaal andere dingen zoals suikerriet, cacao, rijst, bonen, bananen, groente en mais. Mooi om te zien dat de mensen hier bijna zelfvoorzienend kunnen leven. Ik zou ook best een achtertuin willen hebben we ik mijn boodschappen vandaan kan halen. Alhoewel het wel een full time baan is om je te voorzien van de dagelijkse voeding.

De tweede helft van de tour bezoeken we het grootste en ongerepste natuurgebied van Nicaragua. Het deel waar wij waren heet Peñas Blancas, dit is een rotswand wat het begin is van het gebied. Hier achter is alleen maar onbegaanbaar regenwoud waar geen mensen wonen. Het ligt op een hoogte van gemiddeld 1500 meter en ligt daarom bijna altijd in de wolken wat een heel sprookjesachtig gezicht geeft. Als je er door heen loopt voelt het alsof je in een super grote tropische kas van Artis loopt. Het is klam en de luchtvochtigheid is heel hoog. Het is zo dicht begroeid dat je niet verder dan 10 meter kan zien, dus op veel wildlife spotten hoef je niet te rekenen. Overal stromen riviertjes en zijn watervalletjes waarvan van één 60 meter.

Met onze gids beklimmen we de rots om daar boven op te gaan kamperen. Er gaat ook nog een lokale gids mee omdat die het gebied goed kent. Hij heeft een groot kapmes mee zodat hij de paden weer begaanbaar kan maken als ze geblokkeerd worden door omgevallen taken en bomen. Die gids was echt het soort figuur waar ik een blokje om voor zou lopen. Muscle man, met een tatoage van Che Guevara.
Na een lange klim, in de regen (Logisch in een regenwoud) komen we bij de plek waar we ons kamp opzetten. Een paar meter verder ligt een klein watervalletje met een poeltje. Ons eigen subtropisch zwemparadijs waar we uiteraard een duik in nemen. Als onze hangmatten hangen zegt de gids dat het moeilijk wordt om een vuur te maken omdat alles nat is. De lokale gids blijkt super handig, hij is super druk in de weer met de geschikkte spullen overal vandaan te hakken met zijn hakmes en een half uur later hebben we een kampvuur. Als Melvin en ik terug komen van het chillen bij ons prive zwembad heeft hij zelfs een heel dak gebouwd boven het vuur zodat het niet uit gaat mocht het weer gaan regenen. Om 6 uur savonds is het echt al pikkendonker dus na onze maaltijd duiken we vroeg onze hangmat in en proberen wat te slapen terwijl de onweer het bosverlicht en de regen op onze zijltjes kletst. Ook kan ik het ook niet laten om er af en toe even aan te denken dat je jaguar hier rondloopt en dat ik best een lekker hapje voor hem zou kunnen zijn. Het is echt magisch om ´s ochtends wakker te worden door het gekwetter van de vogels. Na een gebakken eitje kunnen we ons, in het super heldere poeltje, lekker wassen en wat drinken van het water. Het pad naar beneden is super stijl en glad. Echt klouteren en glijen naar beneden en zo komen we voldaan en onder de modder weer beneden.

Nu zijn we in Estelli waar we de kerst wide doorbrengen alleen het leuke hostel waar we ons zinnen op hadden gezet is gesloten met kerst. Nu gaan we naar Miraflor waar we bij een boerenfamilie de kerst gaan vieren, ben erg benieuwd!

Iedereen hele fijne kerst toegewenst in het koude nederland!