Het was een hele verandering van NY naar Nicaragua. De eerste dagen zijn echt nodig om te aclimatiseren. Even wennen aan de mensen en uitzoeken hoe alles hier werkt. Nog bezig NY aan het verwerken en al gelijk in een totaal andere wereld. We waren al wel fysiek al wel geland maar nog niet geland zeg maar. San Juan del Sur is een klein kustplaatsje langs de paficische kust waar hoge golven zijn wat maakt dat dit plaatsje veel surfers aantrekt waardoor het waarschijnlijk toeristisch is geworden. Het heeft een klein schattig centrum met huisjes in caribische kleuren. De meeste hotels worden gerunt door een familie. Net zoals waar wij de eerste avond sliepen. Slechts 5 kamers en dan met een gezamenlijke woonkamer en keuken waar wat surfers en mensen verblijven die ook langer op reis zijn en die hier een tijdje blijven plakken om spaans te leren. Deze plaats is dus voor Nicarguaanse begrippen toeristisch maar is echt niets met andere plekken waar wij geweest zijn. Niet zoals Thailand waar je op sommige plekken alleen nog maar blanken tegen komt en waar de resorts en discotheken de grond uit schieten. Hier heb je wat simpele restaurantjes en misschien 2 plekken waar s avonds een gezelligheid te vinden is met coctails voor 2 euro.

We hebben 5 dagen 4 uur spaanse les gehad van onze grappige professor Maru die net als ik 27 is en gewoon al 2 kinderen heeft waarvan 1 van 8 jaar. Je ziet hier veel jonge moeders en vaders en het schijnt dat een groot deel van de vrouwen al jong kinderen krijgt ook is abortus verboden. De school waar we les krijgen is tevens een cultureelcentrum waar kinderen gitaarles en schilderles kunnen krijgen. ´s avonds wordt het omgebouwd voor karaoke en feestjes voor jongeren. We krijgen gewoon buiten onder een afdakje les en we kijken uit op zee, helemaal geen vervelende plek om spaans te leren. Het tempo licht super hoog en we kunnen ons nu aardig redden in het spaans.

We slapen de dagen dat we les hebben bij een gastgezin. We hebben een super chille kamer, met eigen balkon met uitzicht op zee. De vrouw des huizes Martha is een super goede kok en we krijgen echt allerlei lekkere dingen voor geschoteld. Veel rijst en bonen wat ze dus ook gewoon als ontbijt eten. De gemixte versie rijst en bruine bonen samen gekookt gallo pinto (ofzo), is de nationale trots. Ze schijnen het in heel latijns amerika te eten maar de nicaraguanen claimen dat het hun uitvinding is. Verder gucamole, vers fruit, vis soep, pasta, kip... jam jam jam. Allemaal heel lekker en de man van Martha, Salvador, is volgens mij ook blij met zijn vrouw en dat is hem af te zien. Check foto.

Feesten daar houden ze wel van in Nicaragua en ze verzinnen volgens mij voor elke gelegenheid wel wat. In heel nicaragua wordt op 8 december een katholiek feest gevierd voor de heilige maagd maria. Het grootste deel van de bevolking is katholiek. Op die dag wordt ook door de kinderen de communie gedaan. Onze leraar had ons uitgenodigd om te komen kijken omdat ook zijn zoon de commune deed. Het was een prachtig gezicht. De meisjes in witte kanten princessen jurkjes en de jongentjes in kleine pakjes. Er was 1 jongentje die de nette schoenen, waarschijnlijk van zijn vader, in maat 45 aan had onder zijn nette pak, zag er erg schattig uit. Rondom die feestdag lopen ze elke ochtend en avond, geduurdende 2 weken, met een stoet door de straten met het beeld van Maria. Of ze dragen haar of ze staat op een auto. Altijd loopt er een orkest mee met 4 muzikanten die elke keer het zelfde liedje spelen en zo ongeveer 30 mensen en kinderen lopen er achter aan en zingen het liedje voor Maria. Ook gaat het gepaard met veel vuurwerk wat de jongens, uiteraard, afsteken. Op de 11^de was weer een feest voor de sterfdag van een missionaris die in SJDS gestorven is en die tijdens de oorlog belangrijk is geweest voor het land. Dit ging natuurlijk weer gepaard met een optocht en veel vuurwerk.

Ik was helemaal niet van plan om zo veel te gaan schrijven maar na een paar dagen hebben we al zoveel meegemaakt. De foto´s houden jullie nog te goed want het lukt hier niet om de foto´s op de computer te zetten. Nu zijn we op het vulkanische eiland Isla Ometepe waar het super fijn is met mooie natuur en een actieve vulkaan.