mnmopreis.reismee.nl

Filipijnen

We kiezen ervoor om bij aankomst in de Filipijnen gelijk wat uurtjes door te rijden naar het idilische eiland Malapascua. Onderweg zien we al gelijk dat dit land zo anders is dan de rest van Zuid-Oost Azië. Hier geen tempels maar Maria beelden en Katholieke kerken. Door de Spaanse bezetting spreken ze een taal wat een mengeling is van Inheemse talen, spaans en engels. De Amerikaanse bezetting heeft ervoor gezorgt dat nu bijna iedereen een aardig woordtje engels spreekt.

Het eiland Malapascua is slechts 14 kilometer lang en er zijn maar enkele resorts, er wonen 4000 mensen maar het is heerlijk rustig want er rijden geen auto's. We slapen in een vrij luxe resort, wat van ons eigenlijk niet zo hoeft, dus gaan we voor boodschappen en ons eten het levendige dorp in en dwalen door de smalle zanderige weggentjes en langs kleine winkeltjes. Hier maken voor het eerst echt kennis met de super vriendelijke Filepijnen. Het is ongelofelijk, ze zijn zo respectvol, behulpzaam, beleeft en eerlijk. Hier hoef je je geen zorgen te maken dat je wordt opgelicht, attans niet giganitisch. Als ze in een restaurant geen wisselgeld terug hebben stellen ze voor dat we later komen betalen, we staan verbaast en weten het zeker, de filipijnen zijn het aardigste volk wat we zijn tegengekomen.
We lopen een rondje over het eiland, langs het strand liggen de visserboten waar tussen de kinderen hun zelf gevangen, verse zee-egels lekker aan het oppeuzelen zijn. Er komt een boot aangevaren met zeewier, dit verkopen ze op het grotere eiland, waar er plastic van gemaakt wordt. We lopen van dorp naar dorp en de kinderen lopen mee om ons de weg te wijzen. De hele dag krijgen we te horen dat we 's avonds wel naar de wekelijkse disco moeten komen. Als we 's avonds al in bed liggen en de muziek horen besluiten we toch nog even te gaan kijken. Het lijkt of het hele eiland is uitgelopen. De jongeren zijn aan het dansen op het tot disco omgebouwde basketbalveld en de ouderen hangen aan tafeltjes en lurken aan de goedkope Filipijnse rum van een euro per fles.
We worden uitgenodigd om de volgende dag bij het hanengevecht te komen kijken. Nieuwschierig gaan we erop af. Er is een soort Arena waar allemaal mannen omheen staan, ze schreeuwen op welke haan ze hun geld willen inzetten. Het geld wordt verzameld en het gevecht begint. De hanen zijn al helemaal opgefokt en als de hoesjes van de mesjes die ze om hun poten hebben er wordt afgehaald begint het gevecht. Binnen 30 seconden is het gebeurd. De ene haan verdwijnt in de pan en de ander heeft geluk want die wordt opgelapt en leeft misschien nog een weekje langer. We worden toch een beetje onpasselijk van al dat rond spattende bloed dus na twee gevechten knijpen we er tussen uit.

We genieten onwijs op Malapascua maar de Filipijnen heeft 7107 eilanden dus nog wat op ons ligt te wachten. Bohol is de volgende stop. We besluiten om in Tagbiliran, de hoofdstad van het eiland te slapen, vanuit daar kunnen we goed het eiland per scooter verkennen. We bezoeken een opvangcentrum voor Filipijnse spookdieren. Het is de kleinste primaat ter wereld, wat lijkt zo groot is als een pasgeboren poesje met ogen alsof hij strak staat van de caffaïne. Heel bijzonder. We rijden langs wat dorpen met pastelkleurige huizen en dorpspleinen met kerken gebouwd van koraal. Het hoogtepunt van het eiland is een gebied met 1268 met grasbergroeide, groene heuvel die in het droogseizoen geel kleuren en daarom de Chocolate Hills worden genoemd.

Op het volgende eiland, Siqijor, eindigen we in een huisje aan de kust. Er is net een typhoon geweest dus het weer is niet zo goed maar dat maakt ons niet heel veel uit want we hebben een flatscreen met drie filmkanalen, een lokale supermarkt met franse wijn om de hoek en een restaurant met hele gegrilde kippen voor 3 euro, waar vooral Melvin heel gelukkig van wordt.

Op het eiland Negros verblijven we in het drukke studenten- havenstadje Dumaquete, waar we 's avonds een keer, op de pier, luxe uit eten gaan met garnalen en inktvis. Het eiland is vulkanisch, op de scooter rijden we een avontuurlijk weggentje de bergen in om uit te komen bij een natuurpark met twee vulkanische meren waar we op kanoën tussen de vele verschillende vogeltjes. Op de terugweg zien we een berg die in fik lijkt te staan, niemand anders kijkt er van op, als we dichterbij komen ruiken we de verrote lucht van de vulkanische gassen.

We willen graag nog goed duiken en daarvoor gaan we naar Apo eiland. Op dit eiland wonen slechts 2000 mensen en het leven gaat hier allemaal niet zo snel. Er zijn geen auto's, mensen hangen wat voor hun huisjes, spelen een potje kaart en maken zich vooral niet al te druk. We slapen bij homestay/duikschool Mario, wat wordt gerunt door de hele familie. Tante bereidt ons elke dag heerlijke huisgemaakte Filipijnse maaltijden. Ze vraagt of we kip lusten en wat later zien we een onthoofde kip, met de veren er nog aan, liggen wachten om in de kip curry te verdwijnen.

Het duiken bij Apo Eiland is echt geweldig. Zodra je een paar meter onderwater bent en de golven achter je laat kom je terecht in de vredige onderwaterwereld. Gewichtloos zeef je over de plateauen van hard koraal wat lijkt op een minatuur landschap van lila bomen, gif groense heuvels, rotspartijen, reuze oesterzwammen. Tussen het zachte koraal verstoppen de nemo visjes zich en als je voorbij zwemt kijken ze je uitdagend na of je niet te dicht bij komt. Als je over het koraal heen kijkt hangen de honderden vissen boven het koraal, ze hebbben alle kleuren zelfs fluoriserend geel of paars, ik weet nu zeker dat er geen kleuren bestaan die door de mens verzonnen zijn. Als je het hoekje omzwemt bevind je je oog in oog met de dreigende kop van een morene, op de zanderige vlakte steken tientallen ‘garden eels' hun kopjes uit het zand. In grot vinden we een joekel van een kreeft. Een papagaaivis doet zijn mond open en wat kleine visjes eten de restjes tussen zijn tanden vandaan. De schilpadden maken zich niet druk en zwemmen zonder zich iets van je aan te trekken aan je voorbij. Tijdens het duiken moet je af en toe ook even een blik werpen in de open zee in zodat je niet de blauwvin tonijnen hoeft te missen of de grote scholen jackvis die in stelletjes in de stroming hangen om te jagen. Je hebt het gevoel dat je tijd te kort komt om al deze bijzondere creaties te bestuderen. De namen (vrij vertaald vanuit het engels) zeggen al genoeg over hun bijzondere verschijningen. Trompetvis, éénhoornvis, roodtand-trekkervis, gestipte-geelvin-doosvis, leeuwvis. Kort om, duiken is geweldig!!

Na het duiken als we weer boven komen klilmt de duikinstructor nog even voor ons in een palmboom zodat we de dag kunnen afsluiten met een kokoknoot op strand met uitzicht op de zonsondergang.
Na onze laatste duik gaan we het met de hele crew naar de karaokebar. Van 6 uur tot 9.30 uur moet het gebeuren want alleen dan is er stroom. Karaoke, in de Filipijnen, is een serieuze aangelegenheid. Hoe fals het ook klinkt niemand lacht elkaar uit. Dus dan durven wij natuurlijk ook wel een liedje te zingen. Zo hebben we echt een super avond uit!

Op een middag zitten we wat op het strand en zien we uit de zee wat schilpaddenkopjes boven water komen. Snel pakken we ons snorkelset en een paar minuten later liggen we tussen de schilpadden te snorkelen, wat mooie prehistorische beesten, echt geweldig hoe je ze rustig kan observeren zonder dat ze bang voor je te zijn.

Een paar dagen later wordt deze snorkelervaring alweer overtroffen als we in Oslob op het eiland Cebu gaan snorkelen tussen de walvishaaien. Met een minibootje gaan we het water op, vlak voor de kust wordt er gevoerd dus komen er elke dag zo een 10 walvishaaien eten. De beesten hangen met hun bek open naast de boot en laten de plangton erin verdwijnen. Wat een kick om naast die 6 meter lange beesten, de grootste vissen ter wereld, in het water te liggen. En dan te bedenken dat dit kleine exemplaren zijn, ze kunnen wel 12 meter worden.

We sluiten onze reis af met een weekje op het eiland Palawan in El Nido. Wat is dat een goed keus geweest. We slapen in een perfect huisje bij weer de meest lieve Filepijnen die je je kunt voorstellen. De kok is ziek dus ze stellen voor dat we de keuken gebruiken waar we heerlijke verse vis bereiden. We hebben zo genoten hier in El Nido. Met een eiland-hopping-tour bezoeken we de mooie omringende eilanden die bestaan uit dramatische rotspartijen en verlaten witte stranden. We duiken nog 1 laatste keer om alle vissen gedag te zeggen en zelfs een schilpad komt in onze laatste duik nog even afscheid nemen. Op een van de dagen huren we een kano en BBQ-en we op een verlaten eiland, de op de markt gekochte, makreel en inktvis. Na de maaltijd lig ik te dobberen in het helder blauwe water en denk alleen maar: ‘NEE, ik wil nog niet naar huis!'

Naast het heerlijke zon, zee, strand gevoel hier op El Nido ontmoeten we ook veel leuke mensen waarmee we 's avonds op het strand met onze voetjes in het zand luisteren naar de live muziek. De laatste avond beginnen we met twee Australiërs op het strand en als het daar allemaal een beetje ophoudt verplaatsen we ons naar de 'reaggee bar', waar het, hoe later het werd, helemaal los ging op de dansvloer. Beter hadden we onze laatste avond niet af kunnen sluiten!

Na vier uurtjes slaap starten we onze lange terugreis naar Bangkok. Na één nachtje daar doorgebracht te hebben was het dan echt tijd om afscheid te nemen van dit mooie leven en geweldige avontuur.

Op schiphol stond ons een heel welkomscomitee te wachten compleet met ballonnen en spandoek! Thuis aangkomen hing ons huis vol met kaartjes, ! bedankt allemaal !

Ons huisje was door onze lieve familie al een beetje ingericht. We zijn gelijk verwend met met hollandse appeltaart, champagne, erwtensoep en bruin brood met kaas! Er stond ook nog een gigantische Nederlands voedselpakket klaar dus we hebben ons weer helemaal Nederlands kunnen eten.

Nu weer redelijk geacclimatiseerd en weer klaar voor het echte leven, waar we ook weer heel veel zin in hebben!

Bedankt iedereen voor alle leuke reacties die jullie geplaatst hebben afgelopen jaar.
!! We vinden het heel leuk dat jullie ons bijna een jaar lang gevolgt hebben !!

TOT SNEL ALLEMAAL!

Reacties

Reacties

silvia

Wouw wat een goede afsluiter. Ik heb jullie verhalen met veel plezier gelezen. Het klinkt allemaal zo mooi. Zo totaal anders dan australie. Ik me goed voorstellen dat je nog niet terug wilde naar Nederland. Heel veel succes met het wennen aan de nederlandse cultuur en het uitzoeken van de vele foto's.
groetjes vanuit het land down under

Ellen&Henk

Hi lieve reizigers.
Weer helemaal thuis dus, ook wel lekker toch !!
Kunnen jullie, na alles wat je meegemaakt en gezien hebt, weer genieten van ons mooie Nederland.
We hopen jullie snel weer te zien en spreken.
Dus als je in de buurt bent......niet langs......maar.....aan komen !
Groetjes Ellen&Henk

Samantha

Hi, wat n fantastisch reisverslag!! Ik heb weer met veel plezier gelezen. Bedankt voor het delen van al jullie avonturen. Nu weer lekker in Nederland. Veel fun & tot snel xxxxSamantha

henny

heerlijk dat jullie weer onverwachts voor onze neus staan en we jullie weer spontaan in de stad tegen kunnen komen. Veel succes morgen met werken. Meilan 5.30 uur opstaan je hebt meteen een vroege dienst, hoe kun je het verzinnen. En Melvin, jij meteen een late...ook fijn.

jopy

Wat leuk dat het laatste reisverhaal nog net zo vol enthousiasme geschreven is als het eerste!!!
Maar toch .....Welkom thuis.

Yda en Hans

Wat een heerlijke afsluiting van zo'n mooie lange reis.
We hebben genoten van jullie verhalen en foto's.
Back home, back to reality life.
Fijn dat jullie gezond en wel weer thuis zijn.
tot gauw!!! xx

marjo

Voorlopig geen reisverhalen meer op de site.....
maar hoop nog veel meer van jullie avonturen te horen.
Hoewel jullie huis tuin en keuken verhalen ook altijd welkom zijn!" zo gezellig"!

Erica

Welkom thuis!!! we zullen jullie reisverhalen zeker gaan missen!! werk ze morgen allebei!! groetjes Danny, Erica en Kaily

Thea

1 groot avontuur hebben jullie gehad, dat neemt niemand jullie nog af! Ook ik heb genoten van al die verhalen, wanneer komt het boek uit?
Welkom thuis weer, hoop voor jullie dat je weer snel je draai vindt in dit koude kikkerland.

de paus

Melvin, bedankt voor het heel thuisbrengen van Meilan, zo nu is ze weer van mij.

amen

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!