Als we in China aankomen weten we niet wat we zien. Op weg van de grens in Vietnam naar Kunming rijden we over de pas aangelegde snelweg met tunnels die dwars door de bergen heen gaan. Hierdoor zijn we in 6 uur op onze bestemming in plaats van de voorheene 10 uur. Onderweg zien we dat de nieuwe gebouwen overal de grond uitschieten. Van Kunming verwachten we dat het niet anders zou zijn dan alle andere Aziatische steden die we tot nu toe bezochten. Het is echter totaal anders, ten eerste verloopt alles zo georganiseerd. Er rijden electrische scooters en stadsbussen met busnummer. Het meest bijzondere is dat mensen hier gewoon stoppen voor een roodstoplicht. Verder zien de Chinezen er echt super hip?er zijn torenhoge wolkenkrabbers en rijen met winkels en moderne apparatuur en mooie kleding. Welkom in China!

We bezoeken twee oude, gerenoveerde Chinese dorpen Dali & Lijang. We nemen daar de tijd om al het lekkere in China te proberen, waar we geen genoeg van kunnen krijgen. De menukaarten zijn, in de goedkopere restaurants, slechts in het Chinees. Dus meestal wijzen we wat aan in de keuken voor zo een 2 a 3 gerechtjes met wat rijst. We laten ons verrassen en het smaakt meestal heerlijk?In dali ontdekken we ‘Hot pot', een pittige soep vol met kruiden waar je dan vervolgens groente en vlees naar keuze in gaar kookt. Chinees fondue dus, jam jam! In Dali lopen we wat rond door het oude centrum en bekijken de stadspoorten, we banen ons weg tussen de massas toeristen door. We ontsnappen aan de Chinese toeristen als we een fiets huren en fietsen langs de dorpjes langs het gigantische meer van Dali. De dorpjes bestaan uit witte huizen met blauwe schilderingen van kraanvogels en treurwilgen. Onderweg stoppen we voor wat noedels en leren van een jong meisje, met veel gelach, tellen in het Chinees.

Lijiang vinden veel Westerse reizigers verschrikkelijk omdat het daar echt stampes vol is met Chinese toerbus-toeristen, die achter hun groepsleider met megafoon aan lopen. Wij vinden het er super schattig. Het is een groot doolhof van smalle, kronkelende straatjes met huizen waar Chinese lampionnetjes aan hangen. We gaan verdwalen en lopen straatjes in waar geen toerist te vinden is en klimmen trappen op waardoor uitzicht krijgen over de opkrullende daken.

Na al dat geslenter door stadjes is het weer tijd voor wat actie! We lopen de wandeling langs een van de de diepste kloven ter wereld 'the tiger leaping gorge'. Na dat we een heuvel over zijn geklommen waar van we prachtig uitzicht hebben over de inmense bergen komen we aan bij de kloof en zien we de rivier, die de kloof heeft uitgesleten, ver beneden ons onder ons stromen. Het zonnetje schijnt heerlijk en de het is een makkelijke tocht dus we komen de eerste dag voldaan aan in het super leuke, houten hostel met een terras waar vandaan we uitzicht hebben op de bergen. De volgende morgen lopen we het laatste stukje en dalen we helemaal af naar de rivier. Het water heeft zo een enorme kracht. Als je daar in zou vallen zou je nog geen 10 seconden boven water blijven. Geweldig om zo een natuurgeweld te zien.

De volgende stop is Shangri-La, een oud Tibetaans dorp waar we de eerste Tibetaanse sfeer proeven. Het is wederom voor toerisme helemaal opnieuw in de verf is gezet. Het is eerlijk waar prachtig maar er is geen sfeer en haast geen Tibetaan of monnik te bekennen.

Met Melvin zijn verjaardag worden we wakker met uitzicht op de besneeuwde toppen van het Meili gebergte bij Deqin. Na het ontbijt op bed (Henny en Eddy, dit jaar helaas geen traditioneel ontbijt kunnen verzorgen) vertrekken we voor de volgende wandeltocht. We verwachten deze keer een beetje van het Chinese toeristenpad af te zijn maar nee hoor hier zijn ook hordes te vinden. Dat kan ook niet anders met een bevolking van 1.3 miljard, waar er trouwens elk jaar nog 13 miljoen bij komen. De eerste dag lopen we in een soort avond-vier-daagse stoet en we ergeren ons rot aan de Chinesen die allemaal hun afval het bos in pleuren. Maar ja, wat kun je verwachten van de inwoners van een van de vervuilste landen ter wereld en een regering die voor geen ene meter van plan is om daar ook maar iets aan te veranderen.

We eindigen in Yu Beng, een prachtige valei met korenvelden, ezels en paarden en op zicht op de gletsjer van het Meili gebergte. Meili betekent mooi net als Mei. Ik weet nu ook eindelijk zeker wat mijn naam betekend. Mei = mooie, Lan = orchidee. Irina vroeg zich af hoe de Chinese onze namen zouden uitspreken, het probleem is dat ik mijn naam niet kan uitspreken zoals het zij het doen. J Ik blijk trouwens een naamgenoot te hebben in Chengdu die ik daar ga opzoeken en later aan jullie zal voorstellen.

We vinden China echt een geweldig mooi en interessant land om door heen te reizen maar er zijn ook dingen waar we ons heel boos om kunnen maken. In de bus naar Shangri-La raak ik aan de praat met een Chinees en vertel dat we graag naar Tibet wilden maar dat dit voor buitenlanders gesloten is. Hij had gehoord dat de overheid dit had gedaan omdat het veel te druk was met buitenlanders in Tibet. Ik vertelde hem dat monniken zichzelf in de brand hadden gestoken voor protest tegen de bezetting van Tibet, wat volgens hem niet waar was.
Van een expat-stel uit Shanghai begrijpen we dat alle opstanden van boeren, arbeiders of uit Tibet het nieuws niet halen omdat ze zo bang zijn dat anderen op ideeen worden gebracht. Veel buitenlandse nieuws internetsites, you tube en sociale mediasites worden geblokkeerd en alle uitgaande pers wordt gecontroleerd en gefilterd door de communistische partij. De mensen in China hebben dus geen idee wat er in hun eigen land afspeelt. Zelfs de opstanden in de Arabische wereld zijn heel beperkt doorgekomen. Journalisten die wel bepaald, gevoelige nieuws naar buiten brengen verdwijnen op mysterieze wijze of worden gevangen gezet voor het veroorzaken van sociale onrust. De mensen in China zijn absoluut niet vrij, de mensen rechten worden op grote schaal geschonden en dat voor een land wat op wereldniveau zo mee doet. Onbegrijpelijk!

Volgende keer meer over de provincie Sichuan, waar we nu al een ruime week zijn en wat op natuur en cultuur gebied een van de hoogtepunten van onze reis is....